Op de dag waar het kerkelijk kalender herinnert Petrus, die vanaf Antioquie, arriveerde in Rome om te beginnen met het Christendom, ontdekte Martin Afonso de Souza (die met een vloot aan hem toevertrouwd met als doel wegjagen van de Franse kaperschippen uit de Braziliaanse kust en gaan naar het Zuiden van de Rio da Prata (Zilver Rivier) en stichten dorpskernen), tijdens de reis langs de kust, diverse geografische oneffenheden, inclusief de Barra (nu de pier) waardoor de staart van de Lagune dos Patos (Eenden Lagune) bij de Atlantisch Oceaan terecht komt. Aangezien dit is gebeurd op dezelfde dag van de Patroon van de Kerk, de ontdekte locatie is naar hem toe genoemd: Rio Grande de Pedro (Rio Grande van Petrus) en om onderscheiding te maken van de rivier die dezelfde naam had, kreeg de locatie de naam Rio Grande de São Pedro (Rio Grande van Sint Petrus). In het jaar 1680 Portugal heeft de colônia do Sacramento (Sacrament Kolonie) gesticht aan de linker rand van de Prata Rivier, tegenover Buenos Aires. Door het feit dat dit het enige toegang voor navigatie langs de kust was, is in Rio Grande de São Pedro een pionierscentrum gesticht, waar Portugal wilde de kolonisatie uitbreiden om het land naar zich toe te eigen, wat zou de infiltratie van zijn onderdanen vergemakkelijken via de Lagune. Zo zijnde, was Portugal heel snel begonnen met de occupatie van het continent, met het fokken van vee, die beslag naam van grote gedeeltes land. Met de kolonisatie was ook een religieuze assistentie nodig en op 6 augustus is gesticht de Freguesia de São Pedro, die bereikte alle omgeving.Op 19 februari 1737 Brigadier José da Silva Paes, met zeelui en militairen kwam uit boord ten zuid van Rio Grande de São Pedro. Het begin van de officiële kolonisatie dateert van de eerste tempel in de eerste fort, de gevangenis. Brigadier José da Silva Paes gaf het Militaire Gebouw de naam Jesus Maria e José (Jezus Maria en Jozef). Tussen de wateren van het Kanaal van Rio Grande en de Saco da Mangueira (Zak van Mangueira) is een Fort opgericht met als doel het beschermen van de gevangenis van een aanval via de achterkant.

                Snel was de Freguesia een dorp geworden, dankzij de komst van de immigranten afkomst van de Azoren en Madera Eilanden, die hier arriveerden in decennium 1750. De grenzen van het dorp zijn gekenmerkt in het jaar 1751 waar het dorp de naam Vila do Rio Grande de São Pedro kreeg. In 1760 Rio Grande was nog onder jurisdictie van Capitania van Santa Catarina, maar aangezien zijn groei werd hij de hoofdstad van nieuwe Administratieve Organisatie, genoemd Capitania do Rio Grande de São Pedro.

                In 1763 werd de Vila door Spanjaarden in bezit genomen. Na veel gevecht naam Portugal in 1776 de Vila weer in eigen handen, dankzij de acties van Sergeant Majoor Rafael Pinto Bandeira. In 1835 de Vila van Rio Grande de São Pedro kreeg de titel van stad (Cidade do Rio Grande). Wegens de Farroupilha Revolutie Rio Grande werd opnieuw hoofdstad van de provincie, want de Imperiale Regering is hierheen verplaatst wegens bedreigingen van de Farroupilhas (naam die de revolutionairs kregen).

                Rio Grande groeide en daar werd gesticht de eerste Câmara de Vereadores (Raadsleden Kamer) van Rio Grande do Sul (16/12/1761), de eerste Câmara de Comércio (Kamer van Koophandel) van de provincie (RS) en vierde van Brazilië (26/09/1844).Vandaag nog onderhoudt Rio Grande de architectuur van diverse gebouwen zoals de Biblioteca Rio-grandense (Bibliotheek Rio-grandense), gesticht op 15 augustus 1846. De bibliotheek is de oudste van alle culturele instituten van de provincie, en getuige van de Portugese pionierswerk. Er zijn meer dan 400.000 stukken, waarvan zeer belangrijke stukken van de geschiedenis over de Paraguay Oorlog en over de geschiedenis van Rio Grande do Sul.

                Prédio do antigo Quartel General (Oud Kartel Generaal) – In neoklassiek stijl, werd gebouwd in 1894. Tegenwoordig is gebruikt door de Secretaria Municipal de Coordenação e Planejamento e a Procuradoria Jurídica do Município (Secretarie van de Gemeente voor coördinatie en planning en de Juridisch Procuradorie van de stad).

                Prédio da Alfândega (Douanegebouw)– Gebouwd in 1875, op opdracht van D. Pedro II, is vandaag door de delegacia da Receita Federal e o Museu da Cidade (Belastingdienst en ook Museum van de stad). En op de straten (Calçadão da Luiz Loréa (winkelboulevard Luiz Loréa)– waar een keramiekwand ter eerbewijs van de Stad Agueda in Portugal, wegens de Portugese kolonisatie. De azoriaanse aanwezigheid is te zien in de architectuur, keuken, handwerk, culturele manifestaties en in de religie.

                Catedral de São Pedro (Sint Petrus Kathedraal)– Gebouwd in 1755, in barok stijl, beschermd erfgoed. Daar rusten ook de resten van held Rafael Pinto Bandeira, van de eerste bisschop van Rio Grande, D. Frederico Didonet en van de Tenent-Generaal Sebastião Xavier da Veiga Cabral da Câmara, gouverneur van 1780 a 1801, geboren te Santa Maria do Soutello (Portugal ) in 1741 en overleden te Vila de Rio Grande de São Pedro in 1801.

                Igreja da Conceição (Conceição Kerk) gebouwd in 2 fases. De eerste fase is in 1872 begonnen. In de tweede fase heeft een uitbreiding plaats gevonden van 1888 tot 1890. Het gebouw is in neogotisch stijl, binnen de variant van de neo-manuelino stijl.

                Igreja Nossa Senhora do Carmo (Onze Lieve Vrouw van Carmo Kerk) – gebouw in neogotisch stijl, met diverse glas-in-loodramen, gotische toren en 3 spitsboog deuren. De stad telt tegenwoordig 200.000 inwoners. Geografisch gezien, Rio Grande is situeert in het plattegrond van de zuid kust. Configuratie van restinga (kustpijl), met zandachtige grond. De grenzen van de stad zijn ten noorden de stad Pelotas en de Laguna dos Patos; ten zuiden de stad Santa Vitória do Palmar; ten oosten de Atlantisch Oceaan en het Kanaal Rio Grande; en ten westen, met Pelotas, Arroio Grande en de Lagune Mirim. Er is een grote hoeveelheid biodiversiteit in de diverse ecosystemen, aangezien de grote combinatie van natuurlijke hulpbronnen. (Reserva do Taim (Taim Reservaat), ook bekend als “banhado do Taim”, is een ecologisch station, die bescherming biedt aan capibaras, waterratten, coatis, otters, eenden, meeuwen, kieviten. In het reservaat is ook centrum voor studies van de vogelmigratie. Er zijn nog ook gedeeltes van vijgen- en kurkeik – bossen. Lagoa Verde (Groene Lagune) e os Arroios Bolaxa e Senandes (Bolaxa en Senandes Beek) zijn gepreserveerde zones van de stedelijke zones van de stad. Hierin is ook een grote variëteit van wilde gemeenschapen.

                Eco-museu (oud Buskruit eiland, waar een leger schuur was, dit eiland biedt ruimte voor rijke vegetatie en migranten vogels).

                Praia do Cassino (Strand van Cassino), het grootste strand ter wereld in lengte met circa 240Km, die gaan vanaf de Barra (Pier) do Rio Grande tot Chuí. Cassino is een van de meeste belangrijke stranden van Rio Grande do Sul, met 15.000 vaste inwoners in de lage seizoen. Dit nummer wordt hoger dan 100% in de hoge seizoen, van december tot en met maart, waar de bevolking circa 200.000 bewoners telt. De acces tot de oudste stad van de provincie gebeurd via Porto Alegre door de BR116, directie zuid, een reis van 262 Km tot de buurstad Pelotas en vanaf dit punt via de BR392, een reis van 58 Km tot Rio Grande. Of vanaf Chuí, via BR 471, een afstand van 244 Km tot Rio Grande. De economie van de stad is gehecht aan de haven activiteiten (Porto do Rio Grande (Haven van Rio Grande). Enige maritieme haven van RS. De haven is geacht een modern en bewegelijke internationale haven van diepe wateren, en is gebruikt als haven voor de vrachten van de Mercosul. Met een compleet operationeel infrastructuur, met speciale terminals, vergemakkelijk de connectie tussen RS, Brazilië en andere landen van de Mercosul. De haven opereert met de grootste scheepvaartbedrijven van de wereld en biedt bestemming tot de meeste belangrijke nationale en internationale havens wegens zijn geografische lokalisatie, met de meest diepte van de Zuid-Atlantisch), kunstmest productie, olieraffinaderij, handel en visserij.

                Rio Grande heeft basis en middel onderwijs en Universiteiten. (Er zijn vijf privé scholen en bijna honderd openbare scholen van basis en middel onderwijs die de leerlingen van de municipale en provinciale netwerk onderwijs biedt. De meer dan 10 technisch cursussen, hoogberoepsonderwijs, worden door zoals privé als openbare scholen gegeven. De Federale Universiteit van Rio Grande - Fundação Universidade Federal do Rio Grande(Furg), is een onderwijsentiteit, gericht voor de promotie van onderzoek en onderwijs van hoog niveau. Er zijn 30 cursussen van graduatie, pos graduatie, doctoraal en specialisatie cursussen.

                De Faculteit Atlântico Sul (Faculdade Atlântico Sul) die sinds de eerste semester van 2003, biedt de gemeenschap van Rio Grande Bedrijfsadministratie en Buitenlandse Handel cursussen.

                Rio Grande zetelt nog de 5º distrito naval (5e Marinebasis), de 6º GAC (6e Artillerie Regiment) en 6º BPM (6e Bataljon van de Militaire Politie) en de bedrijven van de Ipiranga olieraffinaderij die gaf start aan de raffinaderij van olie in Rio Grande do Sul, de Molhes da Barra (Pier) Maakt deel uit 2 stenenpieren die de oceaan indringen, zijnde zijn functie onderhouden de constante diepte van het kanaal voor de navigatie, en ook als zeebreker. Dit is geacht een van de grootste kunst van Bouwkunde uit de XIX eeuw, biedt een leuke tocht via de vagonetas (soort zeilwagen op de rails van de Pier) die door de zeebries door de rails kunnen “varen”. Rio Grande is ook een van de steden die deelmaken uit de "Costa Doce" (Zoete Kust), de grootste lagune complex van de wereld: Lagunes: Mangueira, Mirim en dos Patos. De geboorteplaats van de provincie, is ook de stad van de oudste voetbal team van Brazilië, de E.C.Rio Grande (Sportclub Rio Grande) De musea en historische gebouwen, de enige ecosysteem, de kleine afstanden van de Taim Reservaat en van het badplaats en nog zoveel andere attracties maken van Rio Grande, de belangrijkste turistisch pool van de zuidelijke helft van de provincie.